رفت و در پیچ کوچه ها گم شد ، روی دوشش دوباره خرما داشت

حس او را کسی نمی فهمید ، رد پایش هزار معنا داشت

کودکی پشت در ، دلش می خواست ، روی زانوی نور بنشیند

پر پرواز پا پری ها بود ، در دلش اشتیاق مولا داشت 

مثل باران به کوچه ها جان داد ، بوی مولا که در فضا پیچید

خبر از اتفاق خوش می داد ، کوچه ها رنگ و بوی دریا داشت

بوی رحمت دوباره جاری شد ، نان و خرما برای کودک داشت

آمد از راه آفتاب کریم ، دست مولا عجیب گرما داشت

اقتدا کرده بود بر اینکه ، زندگی بخش خانه ها باشد

در نمازش زکات جاری بود ، مرتضی سینه ای مصفا داشت

رود ها در مسیرش افتادند ، در مقامات و رکن تعظیمش

بادلی صاف و ساده می گرداند ، روی بر آنچه طعم دنیا داشت

چشمه هایی زلال جاری شد ، گام های همای رحمت بود

درو دیوار سجده می کردند ، نخلها را به بندگی وا داشت

زندگی را  یکی یکی می کاشت ، نخلهایی که بوی رحمت داشت

عمر خود را فدای مردم کرد ، وقف او انعکاس فردا داشت

^{م- شوریده سید مهدی نژادهاشمی}

برگزیده  و نفر برتر - استانی شعر وقف چشمه ی زلال^4/10/1389