سلام جناب استاد سعادتخانی عزیز و گرامی غزل بسیار زیبا و درخورتحسینی بود مشی سیاسی - اجتماعی آثار شما همیشه مثال زدنی است موفق باشید
|
درود بر شاعر ارجمند جناب سعادتخانی عزیز خوشحالم دوباره از شما می خوانم شعری متعهدانه و زیبا که ارتباط افقی تک تک ابیات عالی است دست مریزاد
|
سلام برادر شاعرم غزل زیبایی ست پایدار باشید
|
*خصوصی:شاعر ارجمند کم پیدا.غزلی فاخر و ستودنی است.نمی دانم سهوالقلم باعث شده دو مصراع وزنش به هم بخورد: ای جنابان (که)به القاب شما شک دارم...(که)که نباشد وزن مغشوش است.دویم:کوله هاتان پر (ه)از پینه ی پیشانی ها...که البته(ه)جای (است)را نمی گیرد.امیداست طبع وقادتان مرتفع گرداند.بدرود. ------------- سلام استاد، ارادتمند همیشه از دقتتان خوشحال می شوم و همیشه بر این باور بوده ام ، نقدها و نظرات شما حتمن برای حقیر و دوستان مفید واقع خواهد شد در خصوص مصرع اول "جنابان "بصورت کشیده ( خوانده شود احتمالا ایرادی نخواهد داشت و مصرع بعدی را نیز بگذارید پای عرایضی که در قسمت نظرات دوست شاعرمان معراج عرض کردم
|
درود بر جناب سعادت خاني شعر شمارا خواندم وخوش بر دلم نشست ولي در سه مصراع بنظرم رسيد كه اگر اندك دست نوازشي بر سرش بكشيد كار صيقلي تر خواهد شد ،البّته نظر شما شرط است من فقط سليقه وحرف دل خود را ابراز كردم. 1-اي جنابان «كه»به القاب شما شك دارم 2-رخش در كوچه ي دلواپسي اش مي لنگد 3-آبتان از سر اندازه ي كر خالي تر 4- كوله باران،همه پر پينه ي پيشاني ها همواره شاعرانگي وسر بلندي شما را از هستي بخش مهربان آرزو مندم.
|
سلام آقای سعادتخانی عزیز غزلی زیبا سروده اید.تعهدتان ستودنیست. سربلندباشید
|
من به پیشانی ارباب ِ شما شک دارم ......... غزل زیبایی بود.. میتونستید بهتر هم بنویسید.. یاعلی ------------------- ممنونم برادر ،چیزی در حد بداهه بود این کار و البته جا برای کار داشت و دارد /متشکرم از حضورتان
|
|
|
|
|
سلام جناب سعادتخانی کار زیباییست ..درود برشما..
|
با سلام و عرض ارادت جناب سعادتخانی عزیز در مصرع اول و مصرع ماقبل آخر همانگونه که استاد خوش عمل اشاره فرموده اند وزن به هم خورده است . نون ساکن همانگونه که استحضار دار ید بعد از مصوت بلند در تقطیع به حساب نمی اید .لهذا لغزش وزنی مصرع نخست محرز و مسلم است . در مصرع اول بیت آخر هم { پر } باید { پره } تلفظ گردد تا لغزش وزنی نداشته باشد اما جای فعل ربط { است } همچنان خالی به نظر می رسد . مضافا اینکه در تمام مصاریع فرد جز مصرع اول می توانید { است } را بگذارید مانند { رخش در کوچه ی دلواپسی اش پژمرده ست } و هکذا بقیه ی مصاریع فرد . علی ای حال غزل شیرینی است . بهره بردم .
|
|
|