در پست قبلی ام، چارپاره ای را تقدیم کرده بودم به هموطنان عزیزم، زلزله زدگان آذربایجان.

دوست عزیز شاعرم آقای وحید طلعت در وبلاگ آدالار، این شعر را با ترجمه ترکی آورده اند.

http://adalar.blogfa.com/

ضمنا سپاس از توجهشان به این شعر، ترجمه ترکی آن را به همراه اصل شعر، مجددا به همه هموطنانم بخصوص آذربایجانی های عزیز تقدیم می کنم.





قالخ آیاغا آذربایجان!

 

یارالارینی چییینلرده داشیماق؛

آغیردیر، آجیدیر، چتیندیر.

بوردا یئر یارالاردان باغیریر

بوردا سؤز اوچماق آجیغیندان گئدیر

 

آی گؤزلریمده گؤزیاشلاری آخار

آی قوجاغیمدا داغینی دویدوغوم

من‎؛ باشینا گلدیکلردن دولایی حوزونلو

گئجه‎نی یاسلی اورلاراق، قارا گئیینیرم

 

باخمایاراق کی کوره‎یین دالغا دالغا اوچوروملاردان تیتره‎ییب

ایراده‎لی بیلکلرینله گوک اوزونوده تیتره‎تمه‎یی یاخشی باجاریرسان

 

بو عشقه دولغون طبیعیت

بیزی محبتیندن اوزاق ائتمز

اوره‎یی یانان بیر آنا کیمی

گاهدان اوزونو قیریشدیریرسادا

 

قالخ آیاغا!، آیاغا قالخ آذربایجان!

باخمایاراق کی آلنین تبریزدیر

درین یارالاردا ساو یولداشیم!

بئله بیر یارا سنه گؤزه گلمزدیر

 

 

آی صبیرله ایمانینلا یوردوموزا دایاق!

آی ایگیدلر یوردو

قالخ آیاغا!

قهرمانلارینا تای قالخ آیاغا.







اصل شعر:

زخم ترا بر شانه ها بردن

تلخ است، سنگین است، دشوار است

اینجا زمین از درد می نالد

اینجا سخن از خشم آوار است



ای اشک تو در چشم من جاری

ای داغ تو بر جان آغوشم

اندوهگین از حال و روز تو

شب را به رسم سوگ می پوشم



هر چند لرزیده است پشت تو

در موجی از آوار و ویرانی

تو می توانی آسمان را هم

با بازوی عزمت بلرزانی

 

ما را طبیعت، این سراسر عشق،

محروم از لطفش نمی سازد

چون مادری دلسوز اگر گاهی

بر چهره خود چین بیندازد



برخیز، آذربایجان، برخیز

پیشانی ات هرچند تب ریز است

ای هم نبرد زخم های ژرف

این زخم در چشم تو ناچیز است



ای تکیه داده سرزمین من

بر شانه های صبر و ایمانت

ای سرزمین مردهای مرد

برخیز مثل قهرمانانت ...