درود بر قلمتان
ممنونم ساراجان عزیز..

درود بر شما عزیز
ممنونم عارفه عزیزم

سلام
سارای عزیز ، شعر زیبایی بود
سلام عالیه و سپاس از حسن نظرت عزیز..

سلام بانو
زیبا سرودید و فاخر
دست مریزاد
سلام عزیز
ممنونم از لطف شما..

سلام
زیبا بود
التماس دعا
سلام عزیز ممنونم
محتاج دعایم

درود بر شما عزیز
ممنونم عارفه عزیزم

سلام
این شعر هم مانند بقیه بسیار زیبا است. و حقیر واقعا از ابیات و واژگان و مغز مطالبتان بهره می برم. فقط جسارتا عبارات عربی کاملا صحیح نیامده:

0- بعد از حرف جر علامت فتحه نداریم مگر در مبنی ها. لیومً -----> لیومِ

1- "مبادا" کلمه ای فارسی است و من در کتب لغتی ندیده ام که عربی باشد.

2- عبارت "وصیُّ نبی" اشتباه است البته از اینرو صحیح است که بگوییم نبیٍّ باشد (تنوین کسره) که بعد بگوییم بضرورت توزین شعر موقوف به سکون شد اما در اینصورت اشتباه بزرگتر رخ داده. چرا که تنوین نشانه ی نکره است و آنگاه علی وصی هر یک از انبیاء میشود حال آنکه علی امام سایر انبیاء هست و فقط وصی حضرت خاتمیت هست. صحیحترین عبارت وصی النبی هست که هم معرفه هست و هم موقوف به سکون در شعر. همچنین در منادای مضاف وصی باید علامت نصب بپذیرد نه رفع. پس: " وصیَّ النبی".

جسارت می کنم و فکر میکنم میتوانید از چنین عبارت مشابهی استفاده کنید: شفیعا لآثامنا و الخطایا علی/ وقل یا وصی النبی یا علی

به هرحال ببخشید . حیفم آمد به وجود این ذره ی دوده وار در لوح سپید شعر پر نورتان اشاره نکنم.
باز هم امید صله ی تان را از شاه نجف شاهانه میخواهم