بچه زنبوری   که     باشد  لوس    دست    روزگار

مبتلا   بر   سرنوشت      شوم        هاچش می کند

شاعر   ما   هرکجا    خربوزه ی   گرگاب     دید

جای    لبهای     نگار   خویش       ماچش می کند

تشنه ی   عشق   تو   وقتی  می کند    رفع   عطش

تازه   گردد   گشنه     درمان  نان  ساچش می کند

دانش آموزی   که   باشد  تنبل   و     راحت طلب

در    نوشتنها     کراچی  را      کراچش می کند

ترک   ما  از   بسکه دارد  لهجه  هنگام    سخن

آبپاش   فارسی    را             آبپاچش    می کند

جامه ی   لیلی   اگر جرداد مجنون    نی شگفت

طالبی   هرکس که  خواهد   خورد قاچش می کند!