توكه جان جهاني و زنده‌ترين،تو كه نبض زماني و روح زمين

 قدمي  ز حوالي من بگذر نفسي به كنار دلم بنشين

تو و لحظه به لحظه جوانه زدن، من و موي خيال تو شانه زدن

من و راه هر آنچه بهانه زدن كه بيا كه چنان، كه بيا كه چنين

نفسی بگذار که زنده شوم همه تن تن قلب تپنده شوم

كه پري بزنم كه پرنده شوم كه هوايي تو  كه پرنده‌ترين

همه شب من و سايه‌ي دلهره‌ها، شب و شيون و ضجّه‌ي زنجره‌ها

تو بيا كه از آن سوي پنجره‌ها برهاني ام از شب چلّه نشين

تو كه عطر بهار‌ي و بوي خدا، من عاشق و بيدل و بي سر و پا

تو بيا تو بيا توبيا توبيا  به سراغ من اين منِ خسته ترين

همه شب من و باد گسسته عنان، به سراغ صداي تو دور جهان

بدويم و نيابيم از تو نشان، تو كجاي زمان؟ تو كجاي زمين؟

منم و دوسه  شعر بريده زبان دو نگاه غريبه‌ي دل نگران

چه بگويم از اين همه درد نهان كه بيا و بخوان كه بيا و ببين