خانه ي دوست قبله ی دلهاست

 مثل شهر فرشته ها زيباست

خشت هايش كتاب خاطره ها

شرح دلدادگان بي پرواست

سنگفرشش مسير مستي ها

از خرابات تا حريم  خداست

كوچه باغش مسير سخت وصال

پيچ و تابي قشنگ و با معناست

 روزگاريست از جفاي حبيب

 در دل من قيامتي برپاست

 آن پريزاده اي كه چون خورشيد

جلوه اش روشنائي  دل ماست

او كه محراب روشن قلبش

 ماوراي نماز و ذكر و دعاست

 او كه حق روز اول خلقت

 دل ما را براي او آراست

 او كه سرفصل دفتر عشق است

چشم هايش روايت روياست

 مثل روياي مات عاشق ها

 گاه پيدا و گاه ناپيداست

 يا شبيه نسيم و خنده ي صبح

 هم كلام تمام پنجره هاست

 من شميم هميشه ي شعرم

 او نسيم هميشه ي درياست

 مي روم تا پر از ترانه شوم

 شهر شب هاي عاشقانه كجاست؟