هر شبم فکر وصال یار سودای سر است   .

  روزها هر لحظه چشمانم به درگاه در است

خسته از تاریکی و در انتظار روز نو  .

  گرچه هر روزم شب و خورشید من در چنبر است

هر شب از هجران تو میسوزم اما باز هم    .

     دردعشقت بر دلم شیرین تراز هر شکر است

من که خامم شعرم از معنا تهی باشد ولی   .

  چون که از وصف تو گویم در بها چون گوهر است

چون خیالت سایه بر افکار من می افکند    .

   می فشارد رد آن زخمی که روی پیکر است

من که تا روز ابد مدح جمالت می کنم   .

    شعر وصفت را دل از روز نخستین ازبر است

آرزویم لحظه ای پرواز در کوی شماست     .

  یاد چشمانت دل دیوانه را بال و پر است

آن لب لعلی که کامم آرزویش راکشید     .

  در صف شیرینی از شیرین تران شیرین تر است.

"نامی" (فرهاد آران)