الهی
خاضعانه از تو می خواهم در این ایّام بهاری و آغازین روزهای سالِ نو ، دعاهایم را مستجاب بفرمائی و پدر و مادرم را بیامرزی و با الطافِ بیکرانِ خود تمامِ فاصله ها را از میانِ من و خودت برداری تا هیچ دلِ بی تابی را نبینم و هیچ اشکی را به آب ندهم و همه را در زیباترین اوجِ مهربانی و صفا و صمیمیّت ببینم و بر لبِ جویبارانِ زلال و شیرینت بنشینم و با نهایتِ ادب به آسمانِ آبی ات بنگرم ؛
چون نوروز و هر آغازی دگر فقط با عنایتِ تو محقّق می گردد و گردِ پیری با تفضّلاتِ تو از دل ها می رود و شادی ها با محبّتِ تو تکثیر می شود و عشق با تدبیرِ تو معنا می یابد و فرشته ی همدلی با آیاتِ تو بر زمین فرود می آید و طبیعت به اذنِ تو سرسبز می شود ، تا پرندگانِ خوشبختی آوازها سردهند و غم ها از چهره ها زدوده شوند و فرشتگانِ امین و ملائکه هایِ درگاهت با دستورِ فرح بخش ات بر سفره هایِ ما نعمت آورند و خوشبختی را از سویِ تو بر شب ها و روزهایمان بگسترانند ، که  بدون آیاتت ، هیچ کسی توانِ آرایش و پیرایش ندارد



 

م جعفری