دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

ضامن آهو

قلب من گاهی به چشمانم حسادت میکند
سردی و دلتنگی خود را ملامت میکند
ابریِ چشمان من در لحظه ی دلواپسی
مثل باران روح و جان را پر طراوت می کند
با تمام روسیاهی ها جهانم روشن است 
یک نفر دائم مرا گویا شفاعت می کند
نام مشهد می شود جاری دلم پر میکشد
جلوه ی دلداگی را بی نهایت می کند
مثل آهویی دلم بی تاب و شیدا می دود
یک نظر یک لحظه ، یک دنیا کفایت می کند
چشم من با چشم آهو هم نوا تر  می شود
این چنین دنیای من با او رفاقت می کند
می رسد از راه دور و با نگاهی بی قرار
بارگاه پادشاهی را زیارت می کند
چون یقین دارد امام هشتم او بارها
از دل دلخسته ی تنها حمایت میکند
قلب من افتاده در دامی به نام زندگی
زندگی را از نگاه خود روایت میکند
گاه عاشق می شود گاهی پر از تنهایی است
گاه از هر لحظه ی دنیا شکایت می کند
گاه مانند کبوتر های زائر می شود
در حرم حتی به یک دانه قناعت می کند
با چنین حالی زیارت اتفاقی ساده نیست
حرمتی دارد که دل آن را رعایت میکند
من همانم آنکه در این روزگار رنگ رنگ
هر زمان یک جور دنیا را قضاوت می کند 
باز هم با کوله باری پر ز حاجت آمدم
ضامن آهو مرا آیا ضمانت می کند ؟

سمانه رحیمی

---

---

   تاریخ ارسال  :   1397/5/2 در ساعت : 21:2:47   |  تعداد مشاهده این شعر :  373

---

---