به یک اشاره می پرم !
بسویِ دشت هایِ بی حصار
بسویِ هر اُفق
بسویِ جادّه هایِ سبزِ این دیار
برایِ دیدنِ هزاره هایِ خویش !
و می روم
بسویِ اختران
بسویِ چهره هایِ بازِ مادران
بسویِ هر سرایِ خالی از اثر
برایِ دیدنِ خطر ،
و سویِ جنگ
فقط برایِ انبساطِ خاطرِ تفنگ !
م جعفری
تاریخ ارسال :
1396/12/19 در ساعت : 17:21:45
| تعداد مشاهده این شعر :
618
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.