سزایش بوده دل آتش بگیره



در این بیغوله او باید بمیره



دل دیوانه را شد عاشق زار



تمام روزو شب را او اسیره



بلبل



چه میگویی تو بلبل در قفس هان ؟



که از آغازو پایان میدهی جان



مخوان تو هر دم از دست زمانه



که تقدیر تو بوده توی زندان



پرستو



پرستو بال پروازت کجا شد



چرا از تو به یک لحظه جدا شد



مگر صیاد بود آنجا که رفتی



چه غوغایی دل بی دست و پا شد