میانِ ضجّه ی جانسوزِ مردمِ عالم
به گوش می رسد آوای خنده های ستم
صدای ناخوشِ ناقوسِ مرگ می پیچد
درون خوابِ هراس آورِ بنی آدم
دوباره لشگر صهیون به نامِ آزادی
هجوم برده به قلبِ عقایدِ مبهم
به زیرِ پوششِ ناموسِ پاکِ فرهنگی
نفوذ کرده دو دستِ کثیفِ نامحرم
گرفته اند رگِ غیرت از همه مردان
ربوده اند حجاب از سرِ زنان نم نم
و رفته اند رجالِ سیاسیِ کشور...
به جانبِ هدفِ شومشان قدم به قدم
امید بسته به تدبیرِ واهی آنها
گروه -آب گریزِ سراب جو- هر دم
به رنگِ "سبزِ" علفهای هرز دل بستند
که ریشه کرده در اندیشه هایشان کم کم
میان هلهله ها گوشِ شهر را کر کرد
صدای جیغِ "بنفش"ِ جماعتی بی غم
شعارشان فقط اخلاق و التزامِ به آن
شعورشان شده اما به افترا مُلزم
اساسِ منطقشان گفتمانِ "اصلاح" است
و در مقامِ عمل هم کلامِ (کی گفتم؟!)
به رنگِ خون شده دامانِ آسمان از ظلم
غروب کرده عدالت به پشتِ کوهِ ستم
شبیهِ جرمِ جدا از مدارِ خورشیدی...
که هست راهی حیرانیِ فضای عدم...
کسی که دور شد از محورِ ولیّ فقیه...
بدون شک متحیر شود در این عالم
لباسِ شرع به جسمِ نفاق پوشاندند
شبیه گرگ که پوشیده کسوتِ آدم
محال هست به چنگِ نفاق بسپاریم
تنِ شریعتِ خود را که بگسلد از هم
نمرده اند جوانانِ انقلابی مان
نمرده اند هنوز این مدافعانِ حرم
نمرده اند نویسندگان و شاعرها
علیه تان بستیزند با سلاحِ قلم
همیشه پرچمِ ایمان بلند بوده و هست
که در زمانه ی حاضر زمام این پرچم...
فقط به عهده ی سید علیّ خامنه ای ست
که خون و سر همه را می دهیم پای عَلَم
کجاست نورِ دلِ با بصیرتان و کجاست...
دلیل کوری دجّال بر فرازِ هِرم
کجاست وارثِ پیغمبرانِ پاکِ خدا
کجاست وارثِ شمشیرِ ذوالفقارِ دو دم
کجاست هادی سکّانِ کشتی نوح و ...
'کلیم منطق' و 'یوسف رخ' و 'مسیحا دم'
ظهور می کند آرام بخشِ جانِ جهان
همان که هست به هر زخمِ قلبمان مرهم
مشامِ عالمِ امکان دوباره می گردد...
پر از شمیمِ گلِ نرگس و گلِ مریم
#حسین_احسانی_فر(رهای_لنگرودی )
https://telegram.me/hosseinehsanifar