من مشق غم عشق تو را باز نوشتم

تکلیف دلم را که به ایجاز نوشتم

باشد ! همه شور غزل نذر نگاهت!

هجران زده در صفحه دل باز نوشتم

چون زخم غزل تاولی از جنس زمین است

در سوره دل آیه پرواز نوشتم

از نسبت آیینه و دل وای نگفتم...!

از صحبت دل با غزل و ساز نوشتم

بشکست دل آینه از رنج درونم

اینجا گله را باز به اغماض نوشتم

گویا که صفای دل آیینه همین است:

دلبستگی اش را به تو غماز نوشتم

پایان غزل کاش سرانجام تو باشی...

مشقی که برای تو ز آغاز نوشتم!

       زهرا علی بابایی