در هوای مه آلود سحرگاهی

قدم به قدم میهمانت کردم

به همان سفره ای که دیروز برای من پهن شد

اهسته قصد کردم

اما حیفم امد

ولی خودت با اشاره ای بیدار شدی

ودر حوالی هم تنفس کنان نشانی نا کجا آباد عشق را زیر

گامهای مان خوردیم

وقتی بخود امدم تو را دیدم که زیر لبهایم زمزمه میشوی

لبهایم از حضور تو میرقصیدند

آمدنی صدای گامهایت مطربی شده بود برای پایکوبی لبهایم

ازینکه کنار م بودی ودر تنفسی مشترک شور را به سینه

ام کشاندی سپاس

الحمد لله رب العالمین

علی اکبر مقدم