گاهی ، سری به کوچه ی آغاز میزنم
با تو ، کنار خاطره ها ، ساز میزنم

وقتي حواس شعر مرا ، پرت ميكني
بی اختیار سیب ترا ، گاز میزنم 

یلدای خاطرات تو را ، گریه میکنم
گاهی ، سری به پنجره ی باز میزنم

با پلک خسته ی دل خود تا نگاه تو
هر نغمه ای که میشود ابراز ، میزنم

با وزن هر غزل ، که دلم شور میزند 
شبهای بی صدا ، نی دمساز میزنم

یک قطره اشک را به خودم هدیه میدهم
گاهی ، سری به گوشه ی شهناز میزنم

وقتی بخاطر تو، غرورم شکسته شد
بی اختیار ، زخمه ی ناساز میزنم

تا سعی میکنم ، که قافیه ها را عوض کنم 
گاهی ، سری به صنعت ایجاز میزنم 

بختم میان فال دختر کولی سیاه بود
محزون تفالی به خواجه ی شیراز میزنم

تا پای عشق لنگ میشود ، در کوچه ی غزل
زل میزنم ، به عکس تو و ساز میزنم 

وقتی سرشک غوطه ورم ، بی اجابت است 
گاهی سری به سوره ی اعجاز میزنم.