تكرار مي شود شب سردي بدون تو
اي واي اين منم ، من و دردي بدون تو
اي پيچكي كه سبز و جواني بدون من
من تك درخت پيرم و زردي بدون تو
شلاق غم به سمت تو تعظيم مي كند
هنگام بوسه بر تن مردي بدون تو
شيرين نمي شود دگر اوقات تلخ من 
چون قهوه اي غليظ به قندي ، بدون تو
در جنگ با شغادترين لحظه هاي خويش
رستم كجا و حال نبردي بدون تو

در حجم كهنه غزلي در كتاب من
برجاي مانده آنچه تو كردي بدون تو