آقا! حرم پاکِ تو دریای (امید) است
تا ساحلِ دریای تو زائر شده ام باز
درودتان
مسافر و زائر شدنش که شرمندگی ندارد ؛ سعادت است استاد

درود و سلام بر حضرت دوست
آن کوچه ی پیموده امابر شده ام باز!!!
لین مصرع به ضرورت وزن باید با حذف حرف عین از کلمه ی عابر خوانده شود . این کار صحیح نیست . دقت کنید شاعری چنین بسراید :
از فرش چه رندانه گشوده ست پریسا = پر عیسی
از عرش خداوند در آورده سریسا= سر عیسی
یا مثلا بسراید :
بر سر نهاده کاجی اگر تاج از آبها
از ما گرفته اند بسی باجذابها = باج عذاب ها
به بهانه ی اینکه عروض شنیداری است و عین و همزه هم مخرجند می تواند بگوید که شعر مرا باید از روی کاغذ بخوانید تا بفهمید چه گفته ام ؟
درست است که حرف عین در نزد فارسی زبانان با حرف همزه از یک مخرج ادا می شود اما این بدین معنا نیست که ما می توانیم مانند همزه با آن عمل کنیم . در کار های احمد عزیزی هم از این قبیل کارها دیده ام اما به نظرم کار اشتباهی است .
در هر حال سروده ی زیبایی است // بهره بردم

آقا! حرم پاکِ تو دریای (امید) است
تا ساحلِ دریای تو زائر شده ام باز

سلام و عرض ادب جناب طباطبايي بزرگوار
درود بر شما
به زودي در جوار حرم باصفايش عرض ادب كنيد
شاعرانه هايتان مستدام
ياعلي

خصوصی
سلام بر سید عزیز
خواندیم و محظوظ شدیم.دست مریزاد
مصرع دوم مطلع صرف نظر از اشکال عروضیی که آقای حاج محمدی گرفته اند( که البته امروزه برخی شاعران بعمدرعایتش نمی کنند و برخی بعمد رعایتش می کنند!)به نظرم می شد بهتر از این باشد.مضمون خیلی خوب است اما به نظر حقیر مطلع از نظر آوایی باید روان باشد.به نظرم روانی و صمیمیت مصرع اول ، ادامه پیدا نکرده است.(بر خلاف دیگر مصاریع)به نظرم مشکل در"آن کوچه پیموده ام" است!(که هم لفظ و هم معنی را ثقیل کرده است)
در ضمن قافیه "شاعر" خیلی وسوسه برانگیز بود و بسیار دم دست تر و مضمون پرور تر از "خواطر" و "ظواهر" کاش در مقطعی-جایی از آن استفاده می کردید.
ارادت داریم

سلام بر شما سید بزرگوار
قبول باشد زائریتان
التماس دعا
یاعلی(ع)