مساله فلسطین این روزها مهم ترین مساله ذهنم شده است.شعر زیر بخشی از یک مثنوی غزل تقدیم به امام علی (ع) است که بی ارتباط با مساله این روزها نیست:

ذو الفقارا نفست معجزه ای جبریلیست

یک دمت آب و دم دیگرت اسرافیلیست

حمله کن فتح کن ایران مرا بار دگر

بی تو ایمان به خدا نیز کمی تحمیلیست

چارده قرن مسلمان شدنم اجباریست..

سالهایی که گذشته همه عام الفیلیست...

...که به تخریب به نابودی ما آمده اند

کوه افتاده ترین حادثه ی سجیلیست...

که هنوز از نفس گرم تو بر می خیزد

عشق تو طیر ابابیل که نه جبریلیست

نیل از دست عصایی به غلط خشکیده ست

بی جهت نیست زمین پهنه ی زخمی نیلیست

قلعه ای هست اگر ..دست تو را می خواند

مکر اگر هست یقینا بنی اسراییلیست

دست تو نیست که خورشید معلق شده است

آسمان دور زمین حلقه ی خندق شده است....