بـاز تنهــایی و  بــا خـود به چه پنـــداری  یـار         چه بگـویم  که خـودت  خـوب  خبـر داری  یـار

چه  بگــویم   که  دگـر  خسـته  ازین  تکـرارم          شـب  نـوازش گــری  و  روز  تـبــر  داری  یـار

باغبانی و چه بی رحمی و کارَت هرس است         من نمی خواهـم ازیـن  کــار  حـذر داری  یـار

جــان عاشـق به لـب آری ، طلـب مـرگ کنـد        و به این کـار  عجـب شـور و شــرر داری  یـار

می زنم سمت تو ، با دست کمان ، تیـر دعـا        تـا  به  ما  می رسـد انگــار  سپــر داری  یـار

گـاه  بی خــوابم  و  بی تــابم  و  دردی دارم         اصـلاً   انـگــار   نه  انــگــار   نـظــر داری  یـار

می کنـم نـاز  و  رَوَم  از نظـرت ،  غافـل ازیـن        که به جـز من ، پری و جنّ و بشـر داری  یـار

بـر همـه عـالـم امکــان تـو نظــر داری و بـس       چشم یــاری به که جـز اهـل خطـر داری  یـار

ریـشـه دارم ، ولـی از خـاک  بـرون می آیــم        قـفـل اگــر  از در ایـن مـیـکـده  بــرداری  یـار