سر را به خاک درگه حیدر(ع) نهاده ام

درود بر شما
با اینکه من از شما نخوانده ام قبلا
اما خرسندم که این سروده تان را خواندم
نویسا بمانید و جاوید
@@@@@@@@@@@@@@@@@
سپاس از لطفتان
از شعرهای خوبتان محظوظ می شوم

سلام علیکم
به به ساقول
خوشحالم که بوردا گورورم سیزی جناب سلیمانپور
موفق اولاییز ان شاء الله
***
از دیدنتون دراین سایت باوقارو صمیمی خوشحالم
عزتتون یایدار
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
سلام بر یار قدیمی سیدعزیز
ممنونم از لطفت بزرگوار
خوش است دیدن یاران باصفای قدیمی
فدای لطف و مرام شما، "سعا"ی قدیمی!

یاشا قارداش

درود بر حضرت دوست جناب سلیمانپور ارومی عزیز
خوشحالم که دوباره شاهد حضور ارجمندتان هستم و از سروده ها فاخر و زیبای شما بهره می برم . مثنوی ای به غایت استحکام و استواری خواندم و بهره بردم . مأجور باشید

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
درود بر شاعر شیرین مقال جناب حاج محمدی عزیز و ممنون از محبتت.دلتنگتان بودیم برادر!

سر را به خاک درگه حیدر نهاده‌ام
یعنی به دوشِ عرشِ خدا سر نهاده‌ام
سلام دوست خوبم.
زیباست وپرازشور علوی.
قبول حضرتش باد این شعر.

@@@@@@@@@@@@@@@@@
سلام بر برادر عزیزم
قربان محبت و مرامت
مشتاق زیارتیم

سلام
خیلی خیلی خوش آمدید
خوشحالیم که باز هستید و می خوانیم تان.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
سلام و ممنون از لطفتان خانم افضلی.اگر چه در جاهای دیگر از آثارتان بهره مندیم اما خواندنتان در این سایت جای خود و لطف خود را دارد!

با سلام خدمت جناب سلیمان پور عزیز



نقد جناب صفادل را همچون طنزی می دانم که بر شانه های شعر آن عزیز نشسته است. اگر شعری در حق مولا علی (ع) سروده شود و ایراد نداشته باشد، اشکال دارد. بنده نیز از جانب شما به این عزیز می گویم که اگر کسی داعیه این را داشته باشد که در حق مولا شعری بی نقص سروده است، بر ریش خود خندیده است؛ بایستی از جناب صفادل سه پاس داشت: اوّل به جهت یادآوری این نکته که هیچ شعری نیست که در حق مولا سروده شود و خالی از اشکال باشد؛ دویم این که زبان مرا باز کرد و سیوم این که بنده مطلبی در حق سلیمان پور عزیز و ایشان نوشتم.

این چند سطری که در حق سلیمانپور عزیز و نقد جناب صفادل نوشتم، پر از اشکال است و خود معترف آنم، پس در وقت صرفه جویی کنیم.

من محصول فرهنگی هستم که الحمدلله دارای صفت تألیف قلوب! هستند و راضی نمی شوند تا دل کسی برنجد، و همه را راضی نگاه می دارند، بنده نیز به دو زبان نوشتم تا دل هیج یک از عزیزان از من رنجیده خاطر نشود، اوّل این که به زبان سخته و فاخر قدما(دویم و سویم) که حرف زدن در آن مورد سخته! و سلیمان پور به خوبی از عهده آن عهد فراموش شده بر آمده است و بعدش به زبان امروزی تا جناب صفادل را راضی کرده باشم(من که میرم دیگه هلم نده)



ضمنا از نقد بجای جناب صفا دل در حق شعر این جانب «چرند و برند و پرند» که چرند و پرندی است بر «چرند و پرند» علی اکبرخان، سپاسگزارم.

عید بر شما مبارک باد.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
سلام یا مولف القلوب و الاشعار!
جناب فرهمند عزیز،کامنتتان طنازانه و شیرین بود.سپاس از محبتتان.از منظری حق دارید چرا که شاعر هر قدر هم توانا باشد حق مطلب را در نعت ائمه اطهار بجا نخواهد آورد.اگر شاعری ضعیف در حد وسع و توانایی خویش شعری (حتی ضعیف و سست ) در مدح آل الله بسراید صرف نظر از اینکه از دست منتقدان جان سالم ببرد یا نه(!)ان شاءالله شعرش ذخیرۀ آخرتش خواهد بود.وگرنه ران ملخ، ران ملخ است ، گیرم سوخاری اش کنند و در بشقاب چینی به حضرت آورند و کنارش را هم با سبزی و دانه های زیتون تزئین کنند!نیت مور را عشق است!

از طرف دیگر ،این قضیه ،نقد ادبی را نفی نمی کند.این را هم در نظر بگیریم که منتقدانی مانند جناب صفادل عزیز نیز قربه الی الله و برای اینکه در ذخیره آخرت از شاعرانی که ذکرشان رفت عقب نمانند(!) ، سعی دارند شعرهایی آئینی ضعیف و قوی را از هم سوا کرده معایب و محاسن آنها را بیان کنند تا هم سلیقه ادبی جامعه بهتر شود و هم دیگر شاعران بیاموزند تا اشعار زیبا و ماندگاری برای ائمه معصومین-علیهم السلام- بسرایند.

در ضمن بر "چرند پرند" دهخدا نیفزا جان برادر! (واوی آن بین وجود ندارد!) :)
قربان مرام و صفای برادرانه ات

این زبان وبیان شاعر معاصر نیست. فرزندزمان خود باش. اگر بخواهید یک خاطره بنویسید با چه زبانی می نویسید؟ معمولا با زبانی می نویسد که واژه ها وجمله هایش مانند زبان مردم امروز است. شعر هم باید به همین زبان نزدیک باشد. شاعرانگی وهنری بودن مهم تر از بیان مفهوم و پیام است. کارتان هنری نبود.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ابتدا سپاس از اظهار نظر و نقد قاطع و صریحتان.این نقد و لحن به مراتب از تعارفات دوستانه خوشتر است!(البته برای چون مایی که در دهه پنجم عمر خود ، سالهاست وبال گردن ادبیاتیم و مطمئناً نه برای جوان تر های سایت که تازه قدم در عرصۀ شعر نهاده اند و باید ملایم تر نقدشان کرد!)
اما جسارتاً درباره نظرتان عارضم که در عرصۀ"نقد ادبی" و در صدور احکام "باید" ها و "نباید"ها باید محتاطانه عمل کرد!یعنی نمی توان برای شعر چه از نظر فرم و چه از نظر محتوا چهارچوب ثابتی در نظر گرفت و برای کلیت شعر و شاعری نسخه ای یگانه پیچید و هر شعری را که پا از آن بیرون نهاد، رد کرد.ما نمی توانیم به خاطر علاقه به پرتقال انتظار داشته باشیم که سیب هم طعم پرتقال بدهد و چون نداد او را جزء میوه ها نشماریم! (این شبیه آن است که ما با یک متر و معیار ،زبان شعری و یا حتی شاعرانگی شاعران را بررسی کنیم و مثلا اخوان ثالث و شهریار و علی معلم و قیصر امین را در کنار هم بگذاریم و بسنجیم و یکی را نفی و دیگری را اثبات کنیم) حتی معاییر ادبی نیز در نقد ادبی منعطفند و گاه بنا به خاستگاه، جایگاه و مقصد یک شعر می توانند یک عنصر مشترک را در شعری تحسین و در دیگری تقبیح کنند.زبان هم یکی از این عناصر است.
اما اینکه می فرمایید زبان شعر هم باید مانند زبان خاطره نویسی باشد احتمالاً سهو فرموده اید وگرنه حتی هیچ شاعر نوگرایی نیز بازبان خاطره نویسی و حتی زبانی که با آن محاوره می کند، شعر نمی گوید! مطمئناً منظور حضرتعالی این است که شعر امروز زبان امروز را می طلبدکه حق با شماست و بنده صحبت شما را تکمیل می کنم که: زبان امروزی کافی نیست و نگاه و به تبع آن مضامین نیز باید امروزی شوند.

اما از طرف دیگر ساختار هر شعری بنا به فضا و مطلوب سراینده اش،زبان خودش را دارد.کسی که می خواهد در مدح خواجه شیراز و به سبک غزلیات او شعری بسراید مقصود و مطلوب شعرش همین است و ما نمی توانیم بدون توجه به این پس زمینه بر آن خرده بگیریم که چرا شعرش از نظر زبان و فضا به زمان خودش و یا مثلا زبان "حسین منزوی" نزدیک نیست.

بنده در شعرهای سپیدم مطمئناً از زبانی که در این مثنوی به کار برده ام، استفاده نمی کنم .اگر کسی عامدانه با نمادها و تمثیلات و ارجاعات قدمایی که احیاناً تاویلات عرفانیی نیز با خود دارند، بخواهد شعر بسراید، از نظر زبانی ناگزیر به حرکت در این مسیر است و مطمئناً به جای:باده نوش کن (که زبان امروزی نیست!) نخواهد سرود :گیلاس را برو بالا! یا بزن روشن شی!
اگر از نقد شما بر زبان قدمایی شعر بنده بگذریم دومین نقدتان بر شعر حقیر این بود که شاعرانه و هنری نیست.برای مورد اخیر دیگر پاسخی نمی توانم داشت مگر اینکه در رفع آن تلاش کنم.

در هر حال امیدوارم این سطور را موضع گیری دربرابر نقدتان نینگارید، بلکه فتح بابی بدانید برای گفتگوها و تبادل نظرهای ادبی.باز بر سر حقیر منت خواهید گذاشت و شعرهایم را خواهید خواند و بی تعارف نقدشان خواهید کرد ان شاءالله.قربان صفای دل و جانتان
(خوشحال می شوم که دیگر دوستان صاحب نظر نیز درباره این بحث نظر بدهند)

سلام جناب حاج سعید سلیمانپور عزیز درود بر شما
"خوش آمدی و علیک السلام و الاکرام "
بسیار خوشم آمد که در این حضور دل انگیز از اصل غافلگیری نیز به خوبی بهره برده اید
صفایتان
باقی بقایتان
@@@@@@@@@@@@@@@@
به به...سلام بر یار قدیمی محمد عزیز
کما فی الاسبق(!)مشتاقانه شعرهای جدی و طنزت را دنبال خواهم کرد ان شاءالله
قربان محبت و مرامت

دل سائل است بر درت ای شاه «هل‌اتی)
سهمی مگر ز عشق خود او را کنی عطا

سلام و عرض ادب بزرگوار
درود بر شما
زيبا سروديد
اجرتان با مولاي متقيان
ولادت اميرالمومنين بر شما مبارك
مويد و منصور باشيد
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ممنونم جناب عبداللهی عزیز
این عید بر شما نیز مبارک باشد

سلام
احسنت
حضرت حیدر (ع) پشت و پناهت

@@@@@@@@@@@@@@@@@
سلام و درود بر جناب ذکاوت عزیز و سپاس از لطفتان

سلام
بازگشتتان پر خیر
زیبا بود.
رزقتان حیدری
اجرتان علوی
@@@@@@@@@@@@@@@@
سلام و ممنون از محبتتان
مؤیّد به انفاس قدسی مولا(ع) باشید ان شاءالله

با سلام خدمت جناب سلیمان پور عزیز

از دقت و امعان نظر آن جناب سپاسگزارم. دغدغه جناب عالی را در امانت داری می ستایم. توضیح نکته ای را ضروری می دانم و آن این که به جان برادر بنده واوی بدان نیفزوده ام. بلکه در خود فرهنگ ها و کتب ادبی معاصر این «واو» وارداتی وارد شده است.

خوشبختانه قبل از فوت وقت و در زمان حیاتم این ملاقات نصیب این ناچیز شد تا از این اشتباهی که استادان ما نیز مرتکب آن بوده اند به دست باکفایت شما خارج شوم و دیگر در حق دهخدا چرند و پرندی با یک واو اضافی ننویسم. چه کنم که از بچگی به جهت نداشتن پول مجبور بودم بعد از گذشتن روزهای متوالی و جمع کردن پول، یک ساندویچی می خریدم و برای رفع گرسنگی با نون اضافی میل می کردم و همان اضافات در روحم چنان نقش بست که به ساحت علی اکبرخان اسائه ادب کردم.

ولی چه چاره که این اشتباه را بزرگان و استادان بنده نیز مرتکب شده اند از جمله دکتر سید جعفر شهیدی و تیم همراه که در اعلام فرهنگ معین، ذیل واژه «دهخدا» چرند پرند را همچون ساندویچی با یک واو اضافی به خورد ما داده اند.

هم چنین در مقدمه امثال و حکم دهخدا، کتاب چرند و پرند چاپ 1334 ، صد سال داستان نویسی، درباره ادبیات و نقد ادبی و بالاخره در پایان نامه دکتری دوست شاعرم مرحوم قیصر امین پور تحت عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر»

و بسیاری از منابع دیگر

و چه بدا که همه نقاب در خاک کشیدند و این اضافات را پاک نکرده رفتند و چه قدر واوهای «چرند و پرندی» که دست ما به یادگار گذاشتند.

بر این می بالم که در زمان حیاتم سعادت دیدار نصیب این بنده روی سیاه شد تا توسط جناب عالی از این اشتباه به در آیم.

وانگهی ای کاش یک نظری به شعر چرند و برند و پرند این جانب بکنید و اضافات آن را نیز گوشزد بفرمایید که ایا خوانش هرمونیکی راه به دیهی دارد یا خیر، چرا که یکی از مجموعه کاریکلماتورهای این جانب با همین نام در دست انتشار است.

دورادور اثار طنز شما را رصد می کنم و بر سحر قلمتان افرین می گویم.



چرند و برند و پرند



به پیشانی طنز

حک گشته است

«چرند و پرند» علی اکبر دهخدا

اگر او بیاید

بدین روزگار پرآشوب ما

ببیند که تاریخ

تگرا می گردد و

همیشه کمِ مردمان

چرند و برند و پرند

و دیگر کسان

با غم و خون دل بدان بنگرند.



ناصح به پند گفت که رو ترک واو کن

آری به چشم جان برادر نمی کنم!

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

سلامی دوباره!

آقا خدا روح استادان شما و ما و همه را- و نیز بسیاری از منابع دیگر را! - قرین رحمت کناد! نور به قبرشان ببارد که می دانستند برخی شاعران امروزی به جنگ با "واو معدوله" برخواهند خاست(با "خواست" اشتباه نشود!) و با نوشتن "خاب" و "میخاهم" در نظم و نثرشان چه "واو"هایی را از بان فارسی حذف خواهند کرد! لذا با اضافه کردن یک "واو" اضافه به "چرند پرند" دهخدا خواستند نسلهای آتی با کمبود "واو" مواجه نشوند.

البته اگر امکان داشت به صفحات روزنامه "صور اسرافیل" نظری بیفکنند متوجه می شدند که زنده یاد علی اکبر دهخدا علیرغم جایگاه رفیعی که در زبان و ادبیات فارسی دارد به اندازه آنها بصیرت نداشته است تا با مکاشفه ای- چیزی از ساقط شدن واوهای معدوله در آخرالزمان باخبر شود ،هم از آنروست که بر سر درِ طنزهای خویش در آن روزنامه وزین:
"چرند پرند"
مرقوم فرموده است!



گیرم عمل به پند نخستم نکرده ای
پنداشتی نصیحت دیگر نمی کنم؟

در شعرتو "برند" میانی اضافی است
بردار ورنه شعر تو از بر نمی کنم!

ترکیب این "چرند پرند"آرمانی است
من خود که واژه ایش فزونتر نمی کنم

با حذف آن سلیس شود شعرت ای عزیز
قمپز -به حق و حرمت تو -در نمی کنم!

بگذار خوش چرند و پرند اهل زور و زر
هرچند بنده پیروی از شر نمی کنم

آهان! رسید شاهدی از غیب اینزمان
پس بی جهت مگوی که :باور نمی کنم

"زر" از قدوم" واو" شود "زور" ای رفیق!
صحبت دگر ز واو ستمگر (!)نمی کنم

بنگر چه فتنه هاست در این "واو"زائده
"گفتم کنایتی و مکرّر نمی کنم!"

سلام. از حضورتون خیلی خیلی خوشحالم. از اینکه در سایت هم شما رو زیارت می کنم سپاسگزارم

@@@@@@@@@@@@@
ممنونم از لطفتان خانم تهرانی.
من هم از حضور دوباره در جمع دوستان بسیار مشعوفم . ان شاءالله از آثار شیوای حضرتعالی و دیگر شاعران گرامی بهره ها خواهم برد.

سلام استاد . . .

خوشحالم که اینجا نیز می بینمتان.

همیشه از شما بهترین ها را خوانده ام.

سلامت باشید.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

سلام بر شاعر جوان و خوش ذوق محمد عزیز. ان شاءالله از شعرهای شیوایت بهره مند خواهم شد.