سلام و عرض ادب
سرانجام حوصله‌ی حضرتعالی هم سر رفت از دست این بی‌ادبان! شعر پرملاطی خواندم دست مریزاد.
یا علی (ع)
خصوصی:
با "یادگار" هیچ موافق نیستم؛ یادگار، زیادی مثبت است و به نظرم با سیاق محتوای بیت اصلاً نمی‌سازد! (با فهم بنده خیلی هم نمی‌شود این‌جا از باب "تهکم" حسابش کرد). بنده "فضله" را پیشنهاد می‌کنم (به لحاظ اصل معنا و معنای مجازی‌اش، ایهام و طنز خوبی پیدا می‌کند): این فضله‌ای ست مانده از آن بوش بی‌ادب. البته شما استادید و حتماً جایگزین بهتری پیدا می‌کنید؛ شاید هم توجیهی دارد که از نگاه بنده دور مانده... جسارتم را ببخشید.
---------------------------------------------------------
سلام و ارادت محضر برادر ارجمند و فاضلم
من از زمانی که به فهم نسبی از سیاست و آزادگی و ادب رسیدم تحمل بی ادبی و درندگی روشنفکرانه ی طاغوت و طاغوت مداران را نداشتم. حالا هم در شکل و شمایلی نه چندان نو نمود پیدا کرده است این بی ادبی.
با اجازه ی جنابعالی نکته خصوصیتان را حذف نمی کنم. حتما برای سایر دوستان قابل استفاده است. منطقتان را می پذیرم و باید فکری برای اصلاح آن بکنم. فعلا هم هدیه ی ارزشمندتان را جایگزین می کنم تا بعد.
خدای بزرگ نگهدارتان