دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

پاییز زندگی

با نهال دستانت بهار را به انتظار نشستی
صلابت نگاهت اوج بودن را 
به تمسخر می کشاند
کدام رود را سرچشمه ای
که اقیانوس  وار
وسعت قلبت را
در تلاطم امواج نامساعد درد
به بی انتها پیوند زدی
درد از تو درمانده است
و رنج از مهابت تو رنجیده
قرار را بی قرار کردی
و در بهاری ترین روز خدا
پاییز زندگی را
در جنگی نابرابر 
به دست باد سپردی
به تو که می رسم
سرمای سنگین ترس را
به بید وجودم می آویزم
و خفاش وار
سرنگونی خویش را
می آشامم
(افسانه)

---

---

   تاریخ ارسال  :   1392/11/13 در ساعت : 9:15:11   |  تعداد مشاهده این شعر :  603

---

---