سعید اشیری
زندگی نامه و دفترشعر

گاهی زندگی در فصل پاییز، مثل خود پاییز برگ‌ریزان است و ریختنی... مدام ریختن و ریختن و ریختن و فرو افتادن. و تو در میانه‌ی این ریختن‌ها و فروافتادگی‌ها، مدام خود را می‌جویی؛ انگار که گم شده‌ای. خودت را با نگاه خودت می‌کاوی و می‌گردی و هر چه بیشتر می‌جویی، کمتر می‌یابی و این یعنی زندگی پاییزی؛ برگ‌ریزان زندگی در میانه‌ی گم‌شدن‌های‌ات...

 

 

اصلاً روزگار ما، روزگار گم‌شدن است. ما آن‌قدر ناشیانه­ خود را به اهل فهم و یافتن شبیه می‌دانیم که باور می‌کنیم گم نشده‌ایم و توهّم دانندگی و علم، ما را نشانده است بر اریکه‌ی موهوم اقتدار و حاکمیّت.

 

ما گم شده‌ایم... مدّتها است گم شده‌ایم و در میانه‌ی خواب نسیان‌مان گاهی برخی از میان بیدار شده‌اند و خود را به چوبکی یا صخره‌ای دوخته‌اند و رها از این وهم و تاریکی. و بیشتر ما، هنوز در خواب و نسیان و توهّم. و همه ای بسا نمی‌دانند که خواب‌اند و گمان بیداری، آن‌چنان دلکش و فریبنده و عجب­آور که باور نمی‌کنند روزگار و عهد دیگری غیر از این‌که می‌گذرانیم، مماس بر حیات ماست.

 

گاهی زندگی در فصل پاییز، مثل خود پاییز برگ‌ریزان است و ریختنی... و بهار و تابستان و زمستان هم، همین‌طور.

• (0) نقد ها
• (0)نظرات غیر اعضا
• (3) نظرات کاربران