با اشاره اي نويد ِ اميد بده
اميد به اين جهان ِ ترديد بده
من خسته شدم از اين شب تكراري
برگرد و به اين زمانه خورشيد بده
-------------------------------------------------
با حوصله آسمان برايم بفرست
يك بيت از اين و آن برايم بفرست
وقتي كه زمانه اينچنين دلگيرست
يك بوسه ي ناگهان برايم بفرست
------------------------------------------
سرد است ولی تگرگ حتما خوب است
از شاخه سقوط ِ برگ حتما خوب است
افسانه ی بودن و نبودن اَزَلیست
با اینهمه لطف ِ مرگ حتما خوب است
------------------------------------------------
دست من از اين زمانه کوتاه نبود
يوسف نشدن..... نبودن ِ چاه نبود
تقدير چنين خواست كمي گم باشم
تقصير ِ خيابان و شب و راه نبود
----------------------------------------------------
از آتش تب لبالبم مي لرزم
انگار كه من خود ِ تبم مي لرزم
از آتش خورشيد و يا آتش ماست
زائيده ي ماه عقربم می لرزم
-----------------------------------------------------
با خطبه ی عقد، عشق محكم شدو بعد
شيريني ِ پيوند مُجَسَم شد و بعد
نا هول شد و ميان ِ ديگيافتاد
يك جوش كه زد هبوط ِ آدم شد و بعد
------------------------------------------------------
منظومه ي شرح ِ نامرادی هامان
فقدان ِ تماميت ِ شادي هامان
بس نيست همين و باز هم ميگويند
از نقطه به نقطه ها .......... زيادي هامان
-------------------------------------------------------
او زائر مشهدست و جيبش خالي
آمد به نياز........ بعد ِ قرني سالي
ايكاش از اين صحن تو سهمي ببرد
اي صحن تو لبريز ز فرش و قالي
-----------------------------------------------------
از عطر خدا پُرم ،زيادي مستم
اي عشق بيا مرا بگير از دستم
ربطي به شراب و مي و ميخانه نداشت
من شاعرم و كمي رواني هستم
-------------------------------------------------------
اكرم بهرامچي
تاریخ ارسال :
1392/8/8 در ساعت : 18:48:36
| تعداد مشاهده این شعر :
978
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.