زخم جاری خشم و تحمل کوخ نشینی غیرت شیعی روح و روحیه انتظار شعار های هشدار دهنده و از پیش برنده این متن است که در فلسفه وجودی من شاعرانه در پایانبندی انسجام می یابد / شعر من / من من است / به جز پایانبندی :تا زمین بر این مدار می ­دود / در بساط شعر من / جز کبود و زرد و سرخ نیست..شعرمن، منِ من است./ سایر قسمت های شعر مفهوم گرا و شعاری است اما این شعاری بودن از ارزش ادبی اثر نمی کاهد چرا که باز خورد گستره ای از اجتماع آدمی در طول تاریخ و همچنین برهه ای خاص را در دوره زمانی جامعه امروز را نیز شامل می شود و به قول زنده یاد قیصر " درد مردم زمانه است " در نگاه اول شاید طرح موضوع تاریخی نابرادری و نابرابری به این صراحت -زخم جاری از نخست نابرادر زمین- برای مخاطبی که با طرح موضوع "آری اینچنین بود برادر " این طور تصور شود که این متن در ادمه همان رویکرد انتقادی است و تحت تاثیر مستقیم است هرچند تاثیر شاعر در مفهوم امری طبیعی است و پرسش اینجاست متون مرجع تحت تاثیر چه عواملی پدید امده اند ؟ پاسخ روشن است مطالع و دقت در هنجارها و ناهنجاری های اجتماعی در طبقات مختلف ...بنا براین انچه باعث افرینش این شعر است مطالعه همراه با اشتیاق و قابل تامل متون جامعه شناختی و اثار ادبی مرجع به علاوه مطالعه ادم هاست به قول روانشاد قیصر امین پور ادم ها مانند کتاب ها هستند برخی از کتاب ها را باید چندین بار خواند و از روی بعضی از کتاب ها باید جریمه نوشت :
شاعر این متن از روی نا برادری نخستین جریمه می نویسد برادر باوران وبرادر یاوران را دوره می کند و همه انچه من به عنوان مخاطب شعر درک می کنم به روشنی در متن حضور دارد علاوه بر این روح انتظار جان این متن است هر چند روحیه انتظار گاهی به چالش کشیده است فضایی که به سادگی دیگر فضاها قابل دسترس نیست و همین چند لایه بودن متن در مفهوم مورد توجه مخاطب در سطح بالاتری نیز هست :پس کدام وقت / بام های شهر/ سهم روشن و برابری از آفتاب می برند؟ : قیام موعود برابر با خروج و ظهور حضرتش مترادف با ظهور به معنای درهم شکستن نابرابری های اجتماعی نیر خواهد بود که اشاره ای در این زمینه پدیدار است گریز به قیام خونین کربلا و ذکر گوشه هایی عرفانی و حماسی از واقعه در راستای دمیدن هرچه بیشتر روح انتظار در این سروده است پاسداشت معنویت و ازادگی در شعر و حفظ استقلال دوری از چاپلوسی از هشدار های این متن محسوب می شود به عبارت بهتر تا زمانه چنین است در نگاه شاعر شعر نیز همچنین است کبود و زرد و سرخ و اینچنین است که شعر نشانه ای از من شاعرانه خواهد بود و شعری حقیقی است شعری که می تواند در بیان به انسجام بیشتری برسد و رگه های درخشان خود را بیشتر به رخ بکشد رگه های ماندگار مانند :مردمی که در حضور سفره ­های شرم / ذرّه ذرّه آب می ­شوند // یا : روی فرش آفتاب / ریگ ­های داغ را تا همیشه شرمسار کرد: و پایانبندی که از موفق ترین قسمت های شعر به لحاظ معیارهای شیوه بیان در شعر های نیمایی است

تا زمین بر این مدار می ­دود
در بساط شعر من

جز کبود و زرد و سرخ نیست
...
شعر من،
منِ
من است.

درود بر شما استاد اقتداری گرامی
***********
سلام بر شما دوست عزیز
سپاس گزارم از نظرتان

تا زمین بر این مدار می ­دود
در بساط شعر من

جز کبود و زرد و سرخ نیست
...
شعر من،
منِ
من است.

درود بر استاد عزیز
موفق باشید

درود استاد اقتداری
شعر وزین و جامعی بود
دست مریزاد

درود استاد نازنین
شعر نو هم اگر به قاعده و با محتوا سروده شود ،
و برای مخاطب قابل فهم باشد آن گاه دلنشین
است و تاثیر گذار. دست مریزاد محظوظ شدم.
شعر من
پتک خشم کوخ ­هاست
بر صعود کاخ ­ها و برج ­ها
زنده باشید
********************
ممنون از نظر بزرگوانه تان