درود بسیار زیبا بود شاد باشی
|
سلام و درود و احترام جناب اقتداری ارجمند درود بر احساس قلمی که می سراید از گل .. درودتان قلمتان جاودان احساستان در امان باد
|
سلام جناب اقتداری قلمتان مانا و توانا
|
سلام شاعرخوب وجان آگاه
حس وحال زیبای غزل هایت راخیلی دوست دارم.ازنگاه عمیق ومنتقدانه ات به شعرواره های این حقیربسیارسپاسگزارم...
|
تورا سرود چه زیبا تورا نوشت چه خوب به دست خویش خدای پدید آور گل سلام جناب اقتداری بسیار زیبا و دلنشین . درود بر شما زاد روز/ یگانه دختر گل / را هم پیشاپیش تبریک می گویم
|
استاد اقتداری سلام هم لذت بردیم از مرور این سروده زیبا و هم بلافاصله و داغ داغ در یکی از برنامه های رادیو برای استفاده تقدیم کردیم البته با اجازه حضرت عالی.
|
سلام استاد اقتداری از سروده تان بسیار لذت بردم. و البته با اجازه تان، بلافاصله به یکی برنامه های رادیویی ما هم دادم تا در مناسبت خجسته پیش رو از آن استفاده شود.
|
سلام و ارادت بسیار پر طروات و روح نوازه این شعر تر شیرین. دست مریزاد جناب اقتداری
|
مأجور باشید بسیار زیبا بود
|
درود استاد نیکو خرد بسیار زیبا بر دل فرود آمد این سرایش دلنشین انوشه زی
|
سلام استاد...مثل همیشه غزل زیبایی بود و آموزنده... دعا گویتان هستم.
|
سلام ودرود بسيار بسيار زيبا.... احسنت بر اينهمه شاعرانگى
|
سلام به شاعر ارجمند و گرامی شعرهایتان را به دلیل مشخصاتی عمومی که دارند دوست دارم ، همه را می خوانم و محظوظ می شوم : ساده و بی پیرایه روان و بی کرانه دلنشین و دل انگیز و گاه مثل این شعر « روحپرور و دلنواز » ( یا به قول جناب انصاری نژاد : با حُسن و حال زیبا ) و در عین حال : متین و وزین غزل اوٌل یا در واقع تغزل « همسر گل » را می توان به مناسبت سالروز میلاد گهر بارش دانست که بر من و شما و همگان مبارک باد . ( خوشبینی ها و شخصیٌت مثبت جناب عالی را هم ارج می نهم ) ولی چرا دو غزل بهم پیوسته ؟ به نظر بنده غزل دوٌم یک غزل مستقل است ( که به این ترتیب چرا نام و عنوانی جداگانه ندارد ؟ ) و با تفاوت کافی با غزل اوٌل . نخستین غزل ، هم یک تغزل است و بنابر این مدیحه ، و هم به مناسبت ؛ امٌا غزل دوم که در پنج بیت اوٌل خود کاملا" به مدیحه میماند در سطر آخر ناگهان به مرثیه تبدیل می شود و آنهم در این روزهای عید میلاد بانوی دوعالم ... استوار و پایدار باشید انشاء الله . ++++++++++++ درود برشما که مشوق حقیر هستید در غزل دوم گوشه ای از طرز زندگی این بانوی مکرم را آورده ام ولی برای من گذشته از جنبه ی حماسی زندگی آن حضرت غربت جاودانه ی او هم همیشه آزارم داده ومی دهد این بود که بیت پایانی را آوردم فرمایش شما درست است می توانست دو غزل جداگانه باشد ولی بعد از یک سال شعر نگفتن برکت نام مبارک حضرت وتولد ایشان این دو غزل را به من هدیه کرد پس هردو را با هم آوردم
|