سلام خانم بهرامچی عزیز
این غزل از نظر معماری غزل شکیل و زیبایی به نظر می رسد اما به خاطر ردیفی که انتخاب کرده اید خود شما و مخاطبتان را سر در گم می کند .
ردیف " شده باشد " می تواند بخشی از یک جمله ی شرطی قرار گیرد ، بنا بر این همگان انتظار دارند اتفاق دیگر جمله ی شرطی بلا فاصله بعد از شده باشد ظهور کند . در حالیکه در بیشتر ابیات این غزل چنین اتفاقی نیفتاده است .
برای مثال در بیت اول ( وقتی که خدا صورت حیدر شده باشد / آئینه پر از نقش معطر شده باشد )تا این جا بیت موقوف المعناست و ما منتظریم در بیت بعدی بفرمایید <چه ها و چه ها می شود> یا < چه ها و چه ها خواهد شد >
نه این که دوباره برگردید سر حرف اول و بگویید ......... شده باشد
البته لازم است عرض کنم در مواردی اکثر شعرای سنتی سرای گذشته ابیات بسیاری را در یک قطعه یا غزل موقوف المعانی نگاه داشته اند ولی در اخرین بیت رازمطلب را گشوده و معنای موقوف شده را آزاد کرده اند
اما این غزل شما چنین کاری نکرده ، بنا بر این می شود این ایراد را ضعف تألیف تلقی کرد که با یک بازنگری مجدد و نوازش دقیق قابل حل است.
از آن جا که غزل های بسیار خوبی از شما خوانده ام مطمئنم برای رفع ایراد این غزل ( به شرط این که ایراد را بپذیرید ) با هیچ مشکلی روبرو نخواهید بود . شاعرانگی و فرهیختگی آستاد برقرا باد
( )
پاسخ شرط