فاعلاتن مفاعلن فاعن

عشق افسانه‌ی تو فتّانه  -  زده بر هم بساط کاشانه
عاشقان را به سوی کوی خویش  -  کرده عشقت روانه رندانه
باز دل‌ها پر آرزو گشته  -  آرزویی بزرگ و شاهانه
آرزوی بیارمیدن در  -  بازوانی لطیف و جانانه
آه ای عاشقان کجا رفتید  -  کو دگر آن فغان مستانه
مولویّ خراب و مستی کو  -  تا بَرَد خانه شمس دیوانه
مرغ یاهو کجا شده کاکنون  -  گشته خامُش سرودِ نالانه
یا رَبَم غرقه ساز در عشقت  -  تا بیابم ترا چو دُر دانه
مرغ روحم به جز سر کویت  -  بی‌قراری کند به هر لانه