ای  فاطمه جان   که    با    سرانگشت  ملک

نام  تو   به   لوح   آفرینش      شده     حک

تا   حق    ولایت    علی         زنده    کنی

در   مشرب  تو    بهانه ای  بود       فدک

***

خورشید    درایت و  هدایت       زهراست

سرچشمه ی  فیض بی نهایت   زهراست

از   شعشعه ی    ولیةاللهی          او

پیداست    که   صاحب ولایت  زهراست

***

خورشید  فسرد و   ماه   ناپیدا       شد

آیینه  شکست و نور بی معنا        شد

شب   چیره  به  سرنوشت اخترها شد

روزی   که امیر عشق  بی زهرا شد

***

جز   فاطمه   آسمان  عصمت  را  ماه

حق  را  نبود  شفیعه ای  بر     درگاه

زان روست که جن و انس هم میگویند:

یا فاطمه    اشفعی  لنا       عندالله

***

شد  وحی  به  احمد  از  ربوبی درگاه

«لا اسالکم علیه اجرا»        ناگاه

پاداش  رسالت خود  از امت خواست

پیغمبر   ما     مودت        آل الله

***     ***          ***

الهی    سینه ای     دریایی ام    ده

در آن  سینه   دل   شیدایی ام   ده

بگیر از من  هر آن حسنی که دادی

به جایش  طینت   زهرایی ام  ده .