گو سخن از جان و دل خواهم شنيد

كز شنيدن ذوق شعر آمد پديد

تا سخن   گفتيم از   مهر  و  وفا

نور  و گرمي از پس مشرق دميد

دست من اندر هواي عاشقي

چون نسيمي بود از باغ اميد

خوش هوايي داشت ايام بهار

خوشترآن دم كه نسيمي هم وزيد

چون  وزيد اين باد از سوي خزان

موسم گل هم پيامش را شنيد

باغ خشكي بود دستم پيش از اين

بعد از اين دست من و گيسوي بيد

تا سرودم در خزان از عشق من

مژده ي سبزينه گي بر جان دميد

(از مجموعه ي"ژاكت قرمز")