بر لب اهل دل و صدق و صفا خواهد ماند

نام زیبای تو در خاطره ها خواهد ماند

پیکر خلق خدا غرق فنا خواهد شد

از از ل تا به ابد روح خدا خواهد ماند

شمٌع خاموش شود، باز، ای یاران وفا

در شب محفل ما ذکر شما خواهد ماند

بعد از سجده و تسبیح و قیام و تقدیس

دست واکن که همین دست دعا خواهد ماند

گلشن ماست پناه گل و باران و بهار

گر ازین جا برود باز کجا خواهد ماند؟

فتنه ها دفن شد و نعره ی حق پابرجاست

تا دم حشر همین صور و صدا خواهد ماند

پر از این خانه تاریک بزن جانب نور

تا سحرگاه همین پنجره وا خواهد ماند

از من و ما و شما هیچ نمی ماند، هیج

جز همین شعر و سرودی که زما خواهد ماند