سلام .شما منظورتان الوند شدن بوده.الوند کردن از نظرمفهومی درست در نمی اید.یا
مثلا اگر گفته بودیدیک کویرتشنه را الوند کردن مشکل است.البته ببخشید ها

زیباست
درود بر شما...

عرض سلام
بسیار شاعرانه و زیبا
همواره در پناه خداوندگار مهربان؛ پیروز باشید.
یاعلی(ع)

بسيار افرين. خيلي عالي سروديد

درود بر شما
عالی

درود بر حسين عزيز
زيبا سروديد

پا به پای موجهای وحشی ات خواهم دوید
موج بازی گرچه با اروند کردن مشکل است
زیباست
درودفراوان

با عرض سلام
درود بر شما شاعر ارحمند
سربلند و موفق باشید.

پا به پای موجهای وحشی ات خواهم دوید
دستمریزاد جناب وفای عزیز
زیبا سروده اید

درود و دست مریزاد
عاشقان را تشنه کام از چشمه بردن سخت نیست
عشق را توصیف ، بی ترفند کردن مشکل است

درود قربان ممنون از شعر خوبتان یا حق

سلام حسین آقای وفای عزیز!
اول این که این غزل - حقا" و انصافا" - بیت هایی برجسته و خوب دارد که مثل چنگکی کل غزل را سرپا نکه داشته است.
و اما دوم: مشکل اساسی این غزل این است که در برخی بیت ها، ردیف و قافیه با دیگر واژه های بیت همخونی و همخوانی ندارد. مثلا": نام تو در قالب سوگند کردن مشکل است. (که حتما" منظورت نام تو را در قالب سوگند آوردن بوده) ، با وجود قلعه ها پیوند کردن مشکل است (که شاید منظورت از پیوندکردن، پیوستن بوده)، من کویر تشنه ام، الوندکردن مشکل است (که حتما" منظورت از الوند کردن ، مرا الوند کردن، بوده). ضمنا" در بیت اول، دو مصراع - البته به ظاهر - ارتباط معنایی چندانی با هم ندارند. یا اگر دارند بسیار ضعیف است. ((خیمه را در زیر طوفان بند کردن مشکل است.)) خیلی هم خوب. یک پدیده طبیعی است که ممکن است برای خیلی ها اتفاق هم افتاده باشد. حالا باید برای این مصرع، یک مصداق ذهنی و انتزاعی بیاوری که دقیق و درست با آن ارتباط داشته باشد. نمی دانم چقدر سبک هندی را مطالعه کرده ای؟ مطلع این غزل، ذهن خواننده و شنونده را سوق می دهد به طرف این سبک. بیت اول و برخی از دیگر بیت های این غزل، در سبک هندی هستند. در این سبک، در یک بیت، نخست شاعر حرفی، پیامی، ادعایی، و به هر حال یک مطلب درونی را مطرح می کند، بعد برای آن مصداق بیرونی می آورد. (حضرت صائب: آدمی پیر چو شد، حرص جوان می گردد/خواب در وقت سحرگاه گران می گردد؛ در مصرع اول مدعی مطلبی شده و در مصرع دوم، مصداق طبیعی برایش آورده) در مورد شعر شما، در مطلع غزل این روال برعکس شده که اشکالی هم ندارد؛ در شعر برخی از بزرگان سبک هندی، بیت هایی این شکلی هم داریم. اما شما آن ادعایی که مطرح کرده ای (مصرع دوم) با مصداق بیرونی وطبیعی آن (مصرع اول) هیچ سنخیتی ندارد یا اگر دارد، بسیار کمرنگ است. در هر حال، عرایضی بود و بس. به خاطر این که به شعرتان امید و علاقه دارم، مزاحم شدم. شاید جای آن این جا هم نبود. توفیقات تان افزون.