دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

بیدل خوانی (2)

بسم الله الرحمن ارحیم
درود بر دوستان و همراهان بیدلخوان برای بحث این جلسه به دو بیت یکی از غزلهای زیبای حضرت بیدل می پردازیم.
می کشد سررشتهٔ کار غرور آخر به عجز
گر همه امروز شمشیر است‌، فردا سوزن است 

حضرت بیدل درمصراع نخست سرانجام سرکشی و غرور را در عالم خاکی عجز و ناتوانی می داند و برای اثبات این مدعا در مصراع بعد شاهدی زیبا را به تصویر میکشد.
شمشیر از ابزارهای مهم و پر کاربرد رزم در قدیم بوده است شمشیری که به سبب برخورد و فرسایش بسیار در شروع هر مبارزه ای محتاج صیقلی دوباره می شده است این صیقلها و فرسایشهای مدام به مرور باعث نازکی شمشیر میشده است تا جایی که عاقبت شمشیر به سبب نازکی بسیار کاربردش را از دست داده و به دور افکنده می شده ست.
حضرت بیدل بدینگونه سرانجام دردناک شمشیر سرکش را مورد تمثیل قرار داده و عاقبت غرور و سرکشی را با این شاهد زیبا به تصویر می کشد
بیت بعد نیز حاوی نکته ی بسیار زیبایی ست که در ادامه بدان پرداخته می شود.

زحمت تدبیر بیش از کلفت واماندگی‌ست
زخم خار این بیابان را مداوا سوزن است

حضرت بیدل در مصراع نخست این بیت می فرمایند برای انسان درمانده و دردمند چاره و تدبیر رهایی، سخت تر و دردناکتر از خود واماندگی است ایشان در ادامه برای این مدعا به شاهد بسیار زیبایی متوسل می شوند و می فرمایند برای بیرون کشیدن  خاری که در پای فرو رفته است باید دست بدامان سوزنی شد که خود دردی افزون دارد و هر چند تدبیری برای رهایی از خار است ولی نیش آن کمتر از نیش خار نیست.

رضا کرمی

---

---

   تاریخ ارسال  :   1394/3/23 در ساعت : 2:28:57   |  تعداد مشاهده این شعر :  930

---

---