1
تا راهِ امام ِعشق را می پویم
« من زنده ام » این را به جهان می گویم
لولاعشقش لما عرفت الاسلام
از پیرهنش بوی شفا می جویم
2
«من زنده ام» از تلاوت عشق ، بخوان
بشکفته ام از طراوت عشق ،  بخوان
صد بار اگر شنیده ام از دهنت
یکبارِ دگر، سخاوت ِعشق ! بخوان
3
پرواز به هر کرانه  عقلانی نیست
مردن به هوای دانه عقلانی نیست
در دام غم عشق تو خواهم رفتن
« من زنده ام » این میانه!...عقلانی نیست؟
4
با سیم و زرِعشق تو سودا کردن
یعنی که ضرر کردن و حاشا کردن
«من زنده ام» از قمار عشقت چکنم
می میرم از اجتناب و پروا کردن