به چشــــم انتــــظاری ات  نشســــته ام  اســـیر تر

کســـی  ز  روزگـــار  مـــن  ندیـــده  زمهـریـــرتر

امـــید بستـــه ام اگـــر بـــه اعتـــنات ، دلخـــوشــم

به عشـــق روت نازنـــین فقـط ، منـــم شهـــیرتر!

کســـی که عاشـــق تو شـــد همیـشه هست سربلند

وگـــرنه هســـت در جهان از او کــــه ســربزیرتر؟

نگاه کـــن نگـــاه کـــن به حـــال و روز مـــن ببین

که چیســـت از فـــراق تـــو کشـــنده بی نظـــیرتر؟

شکیب کو دچار را ؟ نگو کــه بدتر از بدی اســت

کـــه دیـــده از فـــراق هـــم عــــذاب قَمـطَرِیــرتر؟

نگاه کن به من ، ببین کـه از دو چشـم شـــوخ تو

وقلـــب زارمــــن بُـــوَد کـــدام اثـــر پـــذیـــرتــــر؟

بیـــا که نوشــداروئی ، بیـــا  کـــه  نیـــم  بسمـــلم

چه سود ازآن که می رسی به جان گسسته دیرتر؟

اگر که دیر آمـــدی ، فقــــط بر ایـــن جنـــازه هــی

نگـــاه کن ، نگـــاه کن ، نگـــاه کن ، حــــریـــرتـر

به هـــرکجا قـــدم زنی اگــر چـــه گل شکفته است

مــــشام خــــرّم است چـــون فضـــاست پرعبــیرتر

گرفته باج اگـــر کسی چـــو چشمــهات مرحبـــاش

ولی ، نـــه ! مـن ندیــــده ام از آن دو باجگــیرتر

شنــیده ام پیـــاپی از تمـــام مردمـــان که : نیست

به هیـــچ روی ــ مطلــقاً ــ ز عشــــق بد مسیرتر

ولی چو دل سپـــرده ام کجاست راه پیش و پس ؟

ز دل ســـپرده ای چـــو من که دیـده ناگــــزیرتر؟

چگــونه باورم شود که هست و بوده از تو؟ نه !

که ؟ زیر سقــــف آسمـان که بوده  وشمگـیرتر؟