ای کاش رها ز نام و از نان باشیم                       مانند نسیم در بهاران باشیم

آنروز که هرکسی رفیقی دارد                       ای کاش که همنشین چمران باشیم

----------------

هر ابر که در هواست باران نشود                              هر دلداده لایق جانان نشود

در سینه شراری از صفا باید داشت                             هر مرد که مصطفای چمران نشود

-----------------

نام تو در آمیخته با سوسنگرد                               دارد با خود عشق تو را سوسنگرد

چمران بزرگ! با غمت هر شب و روز                        می ریزد اشک ، بی صدا سوسنگرد

-----------------

در راه خدا گذشت از جان ، چمران                       آغوش گشود بر شهیدان ، چمران

دهلاویه پرسید که این مرد که بود ؟                          گفتند فرشتگان که چمران ، چمران