شاعرت از این جهان رفت ارغوان

خوب شد در این زمان رفت ارغوان

زندگی در این زمان جز ننگ نیست

خوشبخت و شادمان رفت ارغوان

منتظر بود او  که پروازی شود

سایه ات تا آسمان رفت ارغوان

او که با تو گفتگوها می نمود

تا بهشت جاودان رفت ارغوان

سایه ، ای کهنه رفیق کدکنی

آه ما تا کهکشان رفت ارغوان

شهریار آن جا بغل واکرده است

ابتهاج از آلمان رفت ارغوان

بس که بود او اهل عشق و معرفت

با نوای کاروان رفت ارغوان

کاش الیاسا به رشت می آمدی

روح و جان ارغوان رفت ارغوان